ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺑﻮﺩ . ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﯼ ،ﺟﻠﻮﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺒﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺑﺴﺖ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﮐﺎﻩ ﻭ ﯾﻮﻧﺠﻪ ﺟﻠﻮﯼ ﺍﺳﺒﺶ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺟﻠﻮﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺑﺨﻮﺭﺩ . ﺧﺮ ﺳﻮﺍﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪ ،ﺍﺯ ﺧﺮﺵ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺧﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﺳﺐ ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﺑﺴﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮐﺎﻩ ﺷﺮﯾﮏ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﻧﺸﺴﺖ . ﺷﯿﺦ ﮔﻔﺖ : ﺧﺮ ﺭﺍ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﺳﺐ ﻣﻦ ﻧﺒﻨﺪ،ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺧﺮ ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﺎﻩ ﻭ ﯾﻮﻧﺠﻪ ﺍﻭ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺍﺳﺐ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺮﺕ ﻟﮕﺪ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﮑﻨﺪ . ﺧﺮ ﺳﻮﺍﺭ ﺁﻥ ﺳﺨﻦ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺷﺪ . ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺍﺳﺐ ﻟﮕﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﭘﺎﯼ ﺧﺮ ﺭﺍ ﻟﻨﮓ ﮐﺮﺩ . ﺧﺮ ﺳﻮﺍﺭ ﮔﻔﺖ : ﺍﺳﺐ ﺗﻮ ﺧﺮ ﻣﺮﺍ ﻟﻨﮓ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﺩﻫﯽ . ﺷﯿﺦ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻻﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﺩ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺩ . ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮ ، ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻗﺎﺿﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﺮﺩ . ﻗﺎﺿﯽ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ؟ ﺍﻣﺎ ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻻﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ،ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﮕﻔﺖ . ﻗﺎﺿﯽ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﻻﻝ ﺍﺳﺖ ......... ؟ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﻻﻝ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻻﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﺩﻩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﺧﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺪﻫﺪ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩ .... ﻗﺎﺿﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ....... ؟ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮ ﮔﻔﺖ : ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺧﺮ ﺭﺍ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﺳﺐ ﻣﻦ ﻧﺒﻨﺪ ﮐﻪ ﻟﮕﺪ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﯼ ﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﮑﻨﺪ ....... ﻗﺎﺿﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﺑﻮ ﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﮔﻔﺖ . ﻗﺎﺿﯽ ﺑﻪ ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﮔﻔﺖ ﺣﮑﻤﺖ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻧﺖ ﭘﺲ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮﺩ؟!!! ﺍﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺯﺑﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ "： ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺑﻠﻬﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺳﺖ " [ سه چیز تحملش خیلیسخته: 1- حق با تو باشه ولی بهت زور بگن ! 2-بدونی دارن بهت دروغ میگن اما نتونی ثابت کنی 3- نتونی حرف دلت و بزنی و مجبور باشی سکوت کنى!!!
:: موضوعات مرتبط:
داستان کوتاه و رمان ,
,
:: برچسبها:
داستان ,
کوتاه ,
بوعلی سینا ,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
